İzmir Devlet Tiyatrosu Müdürü Hülya Savaş’la tiyatrodan, İzmir’den konuştuk…
Sökelisiniz, Egelisiniz. Ege insanını nasıl tanımlarsınız?
Evet, Ege insanı içinden geldiği gibi davranır, yaşar, hesabı yoktur.
Çok samimidir, sıcakkanlıdır. Güler yüzlüdür ki bu çok önemli. Selamı , teşekkürü boldur.
Peki, bazı yöre ve kültürlerde tiyatro yeteneği fazladır diyebilir miyiz?
Yok, öyle demek yerini bulmayabilir. Bazı yörelerin insanlarında tiyatroya ilgi, sevgi daha çoktur dersek daha doğru olur. Türkiye’de de tiyatroya çok yetenekli çok yatkın insanlar olduğunu düşünüyorum ama tabii bu yetenek keşfedilemediği için ya da fark edilemediği için kaybolup gider. Bu halk arasında genel olarak hep şöyle geçer ; “çocuğum çok güzel taklit yapıyor ” hâlbuki evet, tiyatro bir taklit sanatıdır ama gördüğü bir şarkıyı, bir komedyeni, bir oyuncuyu taklit etmesi tiyatroda çok yetenekli olacağı anlamına gelmez. Fakat iyi bir hamuru olduğunu, işlenirse bundan iyi bir malzeme çıkacağını gösterebilir.
Son dönemde gençlerin dizi oyunculuğuna olan merakı konusunda ne düşünüyorsunuz?
Eyvah eyvah diyorum.
Sinema ve televizyon yönetmen sanatıdır. Tiyatro ise oyunculuk sanatıdır. Tiyatroya izleyici geldiği zaman yönetmen harikalar da yaratmış olsa, oyun bittiğinde izleyicinin ilk konuştuğu şey “şu rolü oynayan kişi çok başarılıydı değil mi? “ olur. Yönetmenin başarısını genelde tiyatro ile ilgilenen insanlar düşünürler. Sinemada ve televizyonda ise yönetmen oyuncuğu istediği gibi oynatır. Dolayısıyla; televizyon ya da dizi oyunculuğu çok kolay bir işmiş gibi lanse edilmeye başlandı. İnsanlar kolay yoldan şöhret olayım, oyuncu olayım, kolay para kazanayım diye düşünüyorlar, bu da bana göre bir toplum için çok tehlikeli.
Konservatuar eğitiminize ilk olarak müzik ile başlamışsınız. Halen tiyatro dışında müzik ile ilgileniyor musunuz?
Dokuz Eylül Güzel Sanatlar Fakültesi Müzik bölümünde 2 yıl eğitim aldıktan sonra Tiyatro aşkı daha ağır bastı ve tiyatro bölümüne geçtim. Müzik bölümünde enstrüman çalmayı öğreniyorduk tabii ama araya yıllar girdi, ben de fazla üstüne gitmedim, şimdi bir enstrüman çalamıyorum. Ama o müzik eğitiminin bana çok faydası oldu. Özellikle müzikal oyunlarda, sahne üzerinde ritim tutturmada çok yararını gördüm.
Eğitiminizi Dokuz Eylül Üniversitesi Konservatuar Bölümü’nde aldınız. Konservatuar, Sizin döneminizde Narlıdere’de miydi?
Narlıdere de değildi, Alsancak’taydı.
Narlıdere deyince aklınıza ne geliyor?
Oooo şahane! Çok severim Narlıdere’yi, Orada yaşayan arkadaşlarım var. O bölge; Sahilevleri, İnciraltı, Güzelbahçe, Narlıdere beğendiğim ve sıkça gittiğim yerlerdir. Hatta oradaki arkadaşlarıma da söylerim zaman zaman, “ben kendimi fahri Narlıdere’li olarak görüyorum” diye.
Alışveriş merkezlerimiz, Agamemnon Kaplıcalarımız, Sahilevleri – İnciraltı bölgesindeki rekreasyon alanlarımız ve üniversitemiz ile Narlıdere kentin en hızlı büyüyen ilçesi haline geldi. Bu bağlamda ilçemizin özelliklerinden yararlandığınız oluyor mu?
Evet, Balçova’daki alışveriş merkezlerine gidiyorum zaman zaman. Ama dışarı çıktığımda yemek yemek için daha çok Sahilevleri’ni tercih ediyorum. Özellikle gittiğim birkaç balık lokantası var o bölgede, tarz olarak çok beğendiğim yerler. Çok kaliteli ve düzeyli buluyorum.
Tiyatro severlere Devlet Tiyatrosu’nun faaliyetleri ile ilgili vermek istediğiniz bir bilgi ya da mesaj var mı?
Dönem itibariyle şimdi sezonumuzu kapattık. Önümüzdeki dönem için oyunlar okuyoruz, teknik anlamda altyapı hazırlığı yapıyoruz, eksiklerimizi tamamlayıp, yeni döneme hazırlanıyoruz. Devlet Tiyatrosunda her sezon yaklaşık 15 -16 oyun sahneleniyor. Bu oyunları İzmirlilerin mutlaka takip etmelerini öneriyorum. Bir de şunu eklemek istiyorum, her röportajımda söylerim, söylemekten de hiç bıkmayacağım; İzmir Türkiye’de çok özel bir kent, İzmir’ linin kendi sanatçısına sahip çıkmasını istiyorum, kendi sanayicisine, kendi iş adamına, kendi bilim adamına sahip çıkmasını istiyorum. Niyeyse böyle bir büyük şehir özentisi var. İzmir her anlamda yeterli bir şehir bence, sadece birbirimize sahip çıkmamız gerekiyor.
Genel Yayın Yönetmeni/İmtiyaz Sahibi
